Wpis do rejestru działalności kantorowej

Chcesz zająć się prowadzeniem działalności kantorowej? Musisz uzyskać wpis do rejestru. Sprawdź poniżej jak to zrobić.

Jak załatwić sprawę

Co powinieneś wiedzieć i kto może skorzystać z usługi

Działalność kantorowa jest regulowaną działalnością gospodarczą polegającą na kupnie i sprzedaży wartości dewizowych oraz pośrednictwie w ich kupnie i sprzedaży. Działalność ta wymaga wpisu do rejestru działalności kantorowej.

Działalnością kantorową jest również działalność gospodarcza obejmująca kupno lub sprzedaż złota dewizowego lub platyny dewizowej.

Działalność polegająca na świadczeniu usług wymiany walut na odległość, z wykorzystaniem Internetu do zawierania umów i przelewów bankowych do przyjmowania od klientów i dostarczania klientom środków pieniężnych, nie stanowi działalności kantorowej.

Kto może prowadzić kantor

Działalność kantorową może wykonywać:

• osoba fizyczna, która nie została prawomocnie skazana za przestępstwo skarbowe albo za przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej
• osoba prawna oraz spółka niemająca osobowości prawnej, której żaden odpowiednio członek władz lub wspólnik nie został skazany za przestępstwo skarbowe albo za przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej.

Ważne! Przedsiębiorca musi uzyskać, z upływem każdego roku działalności, zaświadczenie o niekaralności za te przestępstwa.

Kto może obsługiwać klientów

Czynności bezpośrednio związane z wykonywaniem działalności kantorowej to na przykład:

• zawieranie z klientami transakcji kupna lub sprzedaży wartości dewizowych
• pośrednictwo w obrocie wartości dewizowych

Czynności bezpośrednio związane z wykonywaniem działalności kantorowej może wykonywać tylko osoba, które

• nie została skazana prawomocnie za  przestępstwo skarbowe albo za przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej
• posiada fachowe przygotowanie do ich wykonywania.

Za fachowe przygotowanie uznaje się:

• ukończenie kursu obejmującego prawne i praktyczne zagadnienia związane z prowadzeniem działalności kantorowej, udokumentowane świadectwem
• pracę w banku, w okresie co najmniej rocznym, na stanowisku bezpośrednio związanym z obsługą transakcji walutowych, udokumentowaną świadectwem pracy, oraz znajomość przepisów ustawy regulujących działalność kantorową, potwierdzoną złożonym oświadczeniem.

Obowiązki przedsiębiorcy prowadzącego kantor

Przedsiębiorca, który wykonuje działalność kantorową, musi zapewnić:

• prowadzenie na bieżąco, w sposób trwały i ciągły oraz zgodny z przepisami, ewidencji wszystkich operacji powodujących zmianę stanu wartości dewizowych i waluty polskiej
• prowadzenie, w godzinach działalności kantoru, ciągłego kupna i sprzedaży wartości dewizowych, będących przedmiotem obrotu
• wydawanie, w sposób zgodny z przepisami, dowodów kupna i sprzedaży, imiennych lub na okaziciela, przy każdej umowie kupna lub sprzedaży wartości dewizowych, będących przedmiotem obrotu
• lokal i jego wyposażenie spełniające warunki techniczne i organizacyjne niezbędne do bezpiecznego i prawidłowego wykonywania czynności bezpośrednio związanych z działalnością kantorową.

Wyposażenie lokalu kantoru

Kantor powinien być wyposażony w:

• umieszczoną na zewnątrz, w widocznym miejscu, nazwę "kantor", ze wskazaniem adresu oraz dni i godzin prowadzenia działalności kantorowej
• tablicę informacyjną przedstawiającą:
  • wykaz skupowanych i sprzedawanych wartości dewizowych oraz aktualne ceny (kursy) ich kupna i sprzedaży
  • informację o wydawaniu dowodów kupna i sprzedaży wartości dewizowych, na okaziciela lub imiennych
• rejestry kupowanych i sprzedawanych wartości dewizowych
• formularze druków wystawianych na dowód kupna i sprzedaży wartości dewizowych, zawierające dane:
  • kolejny numer dowodu
  • imię i nazwisko osoby fizycznej lub nazwę (firmę) przedsiębiorcy lub innego podmiotu dokonującego transakcji
  • miejsce zamieszkania i adres osoby fizycznej lub siedzibę i adres przedsiębiorcy lub innego podmiotu dokonującego transakcji
  • cechy dokumentu tożsamości osoby dokonującej transakcji
  • nazwę lub symbol oraz kwotę sprzedanych lub skupionych walut obcych
  • kurs waluty i równowartość transakcji w walucie polskiej
  • pieczątkę z oznaczeniem kantoru
  • datę zawarcia transakcji i wystawienia dowodu
  • pieczątkę imienną i podpis kasjera

lub

• odpowiedni program komputerowy umożliwiający ich wydruk
• pieczątkę z nazwą i adresem kantoru oraz pieczątki imienne kasjerów.

W kantorze należy zapewnić ekspozycję bieżących komunikatów Narodowego Banku Polskiego zawierających informacje o walutach będących przedmiotem obrotu.

Kiedy powinieneś załatwić sprawę

W dowolnym momencie

Gdzie załatwisz sprawę

Narodowy Bank Polski
ul. Świętokrzyska 11/21, 00-919 Warszawa

Co zrobić krok po kroku

1. Złóż wniosek o wpis w rejestrze działalności kantorowej

Przedsiębiorca wpisany do CEIDG składa wniosek wraz z oświadczeniem o zgodności i kompletności danych, spełnianiu warunków wykonywania działalności kantorowej i niekaralności do Prezesa Narodowego Banku Polskiego (Prezesa NBP) za pośrednictwem właściwego miejscowo Oddziału Okręgowego NBP.

Dokumenty

2. Prezes NBP sprawdza formalnie wniosek

Prezes NBP sprawdza, czy:

• wydano prawomocne orzeczenie zakazujące przedsiębiorcy wykonywania działalności gospodarczej objętej wpisem
• przedsiębiorcę wykreślono z rejestru tej działalności regulowanej w okresie 3 lat poprzedzających złożenie wniosku.

Jeżeli nie zaistnieją wyżej wskazane przesłanki, Prezes NBP weryfikuje wniosek formalnie. Jeżeli wniosek nie spełnia warunków formalnych albo gdy brakuje wymaganego oświadczenia, Prezes NBP w ciągu 7 dni wezwie cię do jego uzupełnienia.

Jeżeli nie wpłaciłeś opłaty skarbowej, zrób to w terminie 7 dni od złożenia wniosku. W przeciwnym razie NBP nie rozpatrzy twojego wniosku.

Jeżeli wniosek spełnia wymogi materialno-prawne i formalne albo minęło 7 dni od dnia wpływu wniosku o wpis wraz z oświadczeniem o spełnieniu warunków wymaganych do wykonywania działalności kantorowej, Prezes NPB ma obowiązek dokonać wpisu przedsiębiorcy do rejestru w terminie 7 dni.

3. Prezes NBP dokonuje wpisu do rejestru działalności kantorowej

Wpisowi do rejestru podlegają dane:

• firma przedsiębiorcy oraz jego siedzibę i adres albo adres zamieszkania
• numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile przedsiębiorca taki numer posiada
• numer identyfikacji podatkowej (NIP)
• siedziby oraz adresy jednostek, w których będzie wykonywana działalność kantorowa
• oznaczenie zakresu działalności kantorowej wykonywanej przez przedsiębiorcę w poszczególnych jednostkach,

z wyjątkiem adresu zamieszkania, jeżeli jest inny niż adres siedziby.

4. Prezes NBP wydaje zaświadczenie o dokonaniu wpisu do rejestru działalności kantorowej

Prezes NBP:

• wydaje z urzędu zaświadczenie o dokonaniu wpisu do rejestru
• niezwłocznie, nie później niż następnego dnia roboczego po prawomocnym rozstrzygnięciu sprawy, przekazuje drogą elektroniczną do CEIDG informacje o wpisie do rejestru działalności kantorowej wraz z podaniem daty uprawomocnienia i znaku sprawy.

Rejestr działalności kantorowej jest jawny. Każdy ma prawo dostępu do zawartych w nim danych.

Sprawdź rejestr kantorów.

Dokumenty

Ile zapłacisz

• 1087 zł - opłata za wpis do rejestru działalności kantorowej.

Gdzie zapłacić: opłatę wpłać na konto Urzędu Miasta Stołecznego Warszawy - Centrum Obsługi Podatnika.

• 17 zł – opłata skarbowa za pełnomocnictwo (jeśli cię dotyczy) 

Gdzie zapłacić: jeśli podlegasz opłacie skarbowej za pełnomocnictwo, wpłać pieniądze na konto Urzędu Miasta Stołecznego Warszawy - Centrum Obsługi Podatnika.

Pełnomocnictwa — praktyczne wskazówki

Ile będziesz czekać

Sprawę załatwisz w 7 dni.

Jak możesz się odwołać

Podmiot, któremu odmówiono wpisu do rejestru działalności kantorowej może w terminie 14 dni od doręczenia decyzji, zwrócić się do Prezesa Narodowego Banku Polskiego z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy.

Po wyczerpaniu wyżej wymienionego trybu, stronie, przysługuje skarga na decyzję Prezesa Narodowego Banku Polskiego do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Skargę trzeba wnieść za pośrednictwem Prezesa NBP w terminie 30 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy.

Warto wiedzieć

Zasady prowadzenia ewidencji 

Sprzedaż wartości dewizowych, kupionych w ramach działalności kantorowej, może być dokonywana po wprowadzeniu tych wartości do ewidencji, na podstawie wpisu określającego datę realizacji transakcji.

Ewidencja obejmuje wszelkie transakcje i operacje powodujące zmianę stanu wartości dewizowych i waluty polskiej, w tym:

• transakcje rozliczane w kantorze
• transakcje rozliczane za pośrednictwem rachunków bankowych
• transakcje rozliczane w części w kantorze i w części za pośrednictwem rachunków bankowych
• operacje przemieszczania wartości dewizowych lub waluty polskiej między kasą a rachunkami bankowymi.

W ewidencji ujmuje się:

• kolejny numer transakcji lub operacji
• datę zawarcia i datę realizacji transakcji lub datę przeprowadzenia operacji
• określenie rodzaju transakcji lub operacji: kupno, sprzedaż, zasilenie kasy z rachunku bankowego, odprowadzenie z kasy na rachunek bankowy
• sposób rozliczenia transakcji: wpłata do kasy, wypłata z kasy, wpłata na rachunek bankowy, wypłata z rachunku bankowego, rozliczenie za pośrednictwem rachunków bankowych
• nazwę i ilość wartości dewizowych lub waluty polskiej będących przedmiotem transakcji lub operacji
• kurs waluty i równowartość transakcji w walucie polskiej
• cenę jednostkową oraz wartość w walucie polskiej w przypadku transakcji kupna i sprzedaży złota dewizowego lub platyny dewizowej.

Jeżeli jedna transakcja jest rozliczana w więcej niż jeden sposób, każde rozliczenie należy potraktować i ująć w ewidencji jako oddzielną transakcję.

Wpis do ewidencji powinien być dokonany niezwłocznie po zawarciu transakcji lub przeprowadzeniu operacji, a jeżeli transakcja jest realizowana w innym terminie niż termin jej zawarcia, wpis uzupełnia się o datę realizacji transakcji niezwłocznie po jej zrealizowaniu.

Przedsiębiorca, prowadząc ewidencję, obowiązany jest zapewnić w każdym momencie możliwość ustalenia aktualnego stanu kasy w poszczególnych wartościach dewizowych i w walucie polskiej.

W przypadku obrotu walutą obcą dowody kupna i sprzedaży powinny zawierać:

• kolejny numer dowodu
• imię i nazwisko osoby fizycznej lub nazwę (firmę) przedsiębiorcy lub innego podmiotu dokonującego transakcji
• miejsce zamieszkania i adres osoby fizycznej lub siedzibę i adres przedsiębiorcy lub innego podmiotu dokonującego transakcji
• cechy dokumentu tożsamości osoby dokonującej transakcji
• nazwę lub symbol oraz kwotę sprzedanych lub skupionych walut obcych
• kurs waluty i równowartość transakcji w walucie polskiej
• pieczątkę z oznaczeniem kantoru
• datę zawarcia transakcji i wystawienia dowodu
• pieczątkę imienną i podpis kasjera.

Te wymogi stosuje się odpowiednio do dowodów kupna i sprzedaży wydawanych w przypadku obrotu dewizami.