Uznawanie kwalifikacji zawodowych lekarza

Polski lekarz w Niemczech

Odpowiednikiem polskiego tytułu lekarza jest niemiecki Arzt/Ärztin. Aby wykonywać w Niemczech zawód lekarza, niezbędne jest uzyskanie państwowego zezwolenia, czyli prawa do wykonywania zawodu. W ramach postępowania w sprawie udzielenia prawa do wykonywania zawodu lekarza, właściwy organ sprawdza równoważność dyplomu polskiego z odpowiednim dyplomem niemieckim.

Szczegółowe informacje o warunkach obowiązujących w poszczególnych krajach związkowych można uzyskać we właściwym organie dla danego kraju.

Organ odpowiedzialny za uznanie zawodu lekarza można znaleźć za pomocą wyszukiwarki (należy wpisać nazwę zawodu oraz miejsce zamieszkania w Niemczech lub miejsce, gdzie chciałoby się wykonywać zawód).

Tymczasowe wykonywanie zawodu

Możliwe jest również tymczasowe wykonywanie zawodu lekarza, na które udzielane jest pozwolenie na czas określony.

Pozwolenie wydaje się z reguły maksymalnie na dwa lata, a jego przedłużenie jest możliwe jedynie w szczególnych przypadkach.

Warunkiem udzielenia pozwolenia jest udokumentowanie ukończonego wykształcenia medycznego. Wydane pozwolenie może być ograniczone do wykonywania konkretnych czynności i zajmowania określonych stanowisk. Nie stwierdza ono uznania równoważności kwalifikacji zawodowych polskiego lekarza z kwalifikacjami niemieckimi. Uzyskanie pozwolenia na wykonywanie zawodu na czas określony nie pozbawia wnioskodawcy możliwości ubiegania się o prawo do wykonywania w Niemczech zawodu.

Procedura

Wniosek o udzielenie prawa do wykonywania zawodu lekarza w Niemczech można złożyć, gdy posiada się polski dyplom zawodowy w dziedzinie medycyny. Z reguły stosuje się zasadę automatycznego uznania kwalifikacji zgodnie z postanowieniami dyrektywy 2005/36/WE. To oznacza, że dyplom jest uznawany bez przeprowadzania indywidualnej oceny równoważności. Warunkiem uznania w trybie automatycznym dyplomu polskiego uzyskanego przed 1 maja 2004 r. jest przedstawienie zaświadczenia, wydanego przez Naczelną Izbę Lekarską, o tym, że wykształcenie spełnia minimalne standardy dyrektywy 36/2005/WE.

Wymagane dokumenty

Dokumenty, które należy dołączyć do wniosku (Uwaga! Lista ta może różnić się w poszczególnych krajach związkowych):

• kopia dokumentu potwierdzającego tożsamość osoby (dowód osobisty lub paszport)
• CV
• urzędowo uwierzytelnione kopie dokumentów potwierdzających wykształcenie i kopie dodatkowych świadectw potwierdzających kwalifikacje (w przypadku posiadania dodatkowych kwalifikacji)
• informacje o toku kształcenia i dotychczasowej działalności zawodowej
• zaświadczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania zawodu (nie starsze niż miesiąc)
• zaświadczenie o niekaralności (nie starsze niż miesiąc)
• oświadczenie, czy przeciwko wnioskodawcy toczy się postępowanie karne w sądzie.

Jeśli dokumenty nie są sporządzone w języku niemieckim, należy dodatkowo przedstawić uwierzytelnione tłumaczenie. Jeśli wyraźnie nie zażądano urzędowo uwierzytelnionych kopii, można złożyć kopie zwyczajne dokumentów. Postępowanie w zakresie uznawania kwalifikacji jest z reguły odpłatne. Informacji o kosztach udziela właściwy organ.

Prawo do wykonywania zawodu zostanie przyznane po stwierdzeniu równoważności polskiego dyplomu oraz gdy spełnione będą inne warunki uzyskania tego prawa (między innymi znajomość języka niemieckiego na odpowiednim poziomie).

Jeśli między polskim a niemieckim dyplomem zachodzą istotne różnice, dopuszcza się możliwość złożenia egzaminu, który potwierdzi równoważność stanu wiedzy.

Język

Wymagania dotyczące znajomości języka mogą być różne w różnych regionach lub zależeć od specjalizacji.

Na przykład w Nadrenii Północnej-Westfalii oczekuje się znajomości języka na poziomie B2, a poziom C1 jest dodatkowo premiowany finansowo.

W przypadku, gdy język stanowi główne narzędzie terapii (np. wśród psychoterapeutów czy psychiatrów), obcokrajowcy muszą wykazać się biegłością na poziomie C2.

Przeczytaj więcej o zasadach uznawania kwalifikacji lekarza w Niemczech na stronie rządowego portalu informacyjnego (wybierz odpowiedni zawód z listy).

Polski lekarz w Danii

Procedura uznawania kwalifikacji lekarskich w Danii dotyczy także Grenlandii i Wysp Owczych. Odpowiednikiem polskiego lekarza jest w Danii „læge”. Instytucją odpowiedzialną za uznawanie kwalifikacji lekarza jest Danish Health and Medicines Authority.

Procedura

W celu uzyskania duńskiego zezwolenia na wykonywanie niezależnie zawodu lekarza należy wypełnić specjalną aplikację i przesłać:

• elektronicznie
• tradycyjną pocztą na adres: Sundhedsstyrelsen, Axel Heides Gade 1, 2300 Copenhagen S (wydrukowaną wersję formularza wraz z wymaganymi dokumentami)
• osobiście na adres: Sundhedsstyrelsen, Axel Heides Gade 1, 2300 Copenhagen S (wydrukowaną wersję formularza wraz z wymaganymi dokumentami).

Dokumenty, które należy dołączyć do wydrukowanego formularza:

• kopia dokumentu tożsamości lub paszportu wskazująca imię, nazwisko, datę urodzenia i narodowość lekarza oraz kopia zaświadczenia o zmianie nazwiska (o ile taka nastąpiła)
• dyplom poświadczający kwalifikacje lekarskie wraz z tłumaczeniem
• zaświadczenia o odbyciu szkoleń specjalistycznych w Polsce (o ile lekarz może takie wykazać) wraz z tłumaczeniem
• zaświadczenia Naczelnej Izby Lekarskiej, wskazujące, że otrzymane w Polsce wykształcenie spełnia standardy dyrektywy 36/2005/WE dot. kształcenia w zawodzie lekarza, wraz z tłumaczeniem
• pełnomocnictwo, w przypadku gdy dokumenty składane są przez osobę trzecią w imieniu lekarza.

Ponadto należy zwrócić się do Naczelnej Izby Lekarskiej z prośbą o przesłanie bezpośrednio do Danish Patient Safety Authority certyfikatu potwierdzającego aktualny status zawodowy lekarza, wskazujący imię, nazwisko i datę urodzenia. Dokument powinien być sporządzony w języki angielskim oraz opatrzony datą nie późniejszą niż 3 miesiące przed przesłaniem pozostałych dokumentów.

Tłumaczenia na język duński lub angielski powinny być opatrzone imieniem, nazwiskiem oraz pieczęcią tłumacza. Jeśli pieczątka nie jest duńska, angielska lub niemiecka, musi być również przetłumaczona. Możliwe jest również przesłanie aplikacji bez załączonych tłumaczeń. W takim przypadku instytucja duńska poinformuje, które z nich muszą być przetłumaczone. Spowoduje to jednak wydłużenie procesu oceny aplikacji.

Aplikacja o uznanie kwalifikacji jest rozpoznawana po otrzymaniu przez duńską organizację wersji elektronicznej i papierowej (wraz z załączonymi dokumentami). Instytucja duńska informuje polskiego lekarza o przyjęciu aplikacji drogą mailową.

Proces oceny przedstawionych dokumentów trwa 2–3 miesiące, a jego wynik jest przekazywany lekarzowi również pocztą elektroniczną. W przypadku pozytywnej oceny, dane o polskim lekarzu umieszczane są w publicznym rejestrze elektronicznym osób wykonujących zawody medyczne.

Opłata za uzyskanie pozwolenia na wykonywanie zawodu w ramach niezależnej praktyki wynosi 1,206 DKK, natomiast opłata za rejestrację jednej specjalizacji – 4,165 DKK.

Osoby, które nie chcą przesyłać oryginałów dokumentów, proszone są o załączeni do kopii poświadczenia za zgodność z oryginałem, wystawionego przez ambasadę, konsulat, notariusza, policjanta lub instytucję, która wystawiła dany dokument. Kopia poświadczona za zgodność z oryginałem powinna być opatrzona podpisem i pieczęcią. Instytucja lub osoba poświadczająca o zgodności z oryginałem musi być powszechnie znana. Osoby prywatne, pracodawcy lub agencje zatrudnienia nie mogą poświadczać o zgodności.

W przypadku przesyłania oryginalnych dokumentów wymagane jest dołączenie zwykłych kopii (czarno-białe). Po ocenie aplikacji oryginały dokumentów zostaną odesłane na adres wskazany w formularzu.

Nie ma możliwości zarejestrowania się jako specjalista: Internal medicine, Medical allergology, Surgical gastroenterology, Clinical neurophysiology, ponieważ w Danii nie jest prowadzone już szkolenie w tych dziedzinach.

Zgodnie z postanowieniami prawa lekarze w Danii mogą praktykować zawód do uzyskania wieku 75 lat (od tej reguły istnieją wyjątki, np. dla lekarzy wojskowych). Po 75. roku życia lekarz może nadal używać swojego tytułu zawodowego oraz przepisywać leki dla siebie oraz swojej najbliższej rodziny.

Zobacz więcej informacji o zasadach rejestracji osób wykonujących zawody medyczne w Danii.

Polski lekarz w Szwecji

Polski lekarz, który chce podjąć pracę w Szwecji, powinien wystąpić o pozwolenie na wykonywanie praktyki lekarskiej do National Board of Health and Welfare (Socialstyrelsen). Instytucja ta ocenia, czy dana osoba spełnia warunki określone przez szwedzkie władze.

Procedura

Uznawanie kwalifikacji polskiego lekarza odbywa się na podstawie postanowień dyrektywy 2005/36/WE, dotyczących automatycznego uznawania kwalifikacji pod warunkiem, że dyplom osoby wnioskującej jest wymieniony w punkcie 5.1.1 Aneksu V do dyrektywy.

Dokumenty, które należy przesłać do szwedzkiej instytucji:

• wypełniony formularz
• kopia paszportu oraz – w przypadku zmiany nazwiska – kopia aktu potwierdzającego zmianę nazwiska (w przypadku Polaków mieszkających w Szwecji wypis ze szwedzkiego rejestru)
• kopia dyplomu poświadczającego studia medyczne. Dyplom musi być przetłumaczony na język szwedzki lub angielski przez tłumacza przysięgłego oraz opatrzony pieczęcią organizacji publicznej lub władz publicznych
• kopia dokumentu potwierdzającego pozytywny wynik Lekarskiego Egzaminu Końcowego. Dokument musi być przetłumaczony na język szwedzki lub angielski przez tłumacza przysięgłego oraz opatrzony pieczęcią organizacji publicznej lub władz publicznych
• oświadczenie potwierdzające, że szkolenie polskie odbyte przez wnioskującego jest zgodne z wymaganiami określonymi w dyrektywie 2005/36/WE (oświadczenie musi zawierać potwierdzenie zgodności szkolenia z art. 24 dyrektywy). Oświadczenie powinno zawierać imię, nazwisko, datę urodzenia raz datę uzyskania tytułu „Lekarz”. Wymagane jest przesłanie oryginału oświadczenia. Należy załączyć do oryginału tłumaczenie przysięgłe na język szwedzki lub angielski, opatrzone pieczęcią organizacji publicznej lub władz publicznych.

Do wniosku o uznanie kwalifikacji należy dołączyć oświadczenie wydane przez odpowiednie polskie władze, wskazujące że:

• dana osoba ma dobrą reputację zawodową
• jej prawo wykonywania zawodu lekarza nie zostało odebrane w wyniku popełnienia czynu karalnego lub poważnego naruszenia etyki zawodowej.

Oświadczenie powinno być wydane nie później niż 3 miesiące przed przesłaniem aplikacji do szwedzkiej instytucji.

Wydanie pozwolenia na wykonywanie zawodu lekarza w Szwecji przez właściwy organ szwedzki możliwe jest po otrzymaniu kompletnego zestawu wymaganych dokumentów.

Wiosek o uznanie kwalifikacji lekarza jest bezpłatny.

Czas oczekiwania na decyzję w sprawie uznania kwalifikacji wynosi około 3 miesięcy.

Po otrzymaniu w szwedzkim rejestrze ludności numeru identyfikacyjnego, należy przesłać go do National Board of Health and Welfare.

Polski lekarz w Wielkiej Brytanii

Od 1 lutego 2020 roku do końca grudnia 2020 roku trwał okres przejściowy określony w umowie o wystąpieniu Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej. W tym czasie kwalifikacje polskiego lekarza w Wielkiej Brytanii będą uznawane na zasadach krajów członkowskich Unii Europejskiej. Od 2021 roku uznawanie kwalifikacji zawodowych reguluje umowa między Wielka Brytanią a Unią Europejską.

Polski lekarz, który chce podjąć praktykę w Wielkiej Brytanii, musi wystąpić o licencję umożliwiającą wykonywanie zawodu. Instytucją odpowiedzialną za wydawanie licencji jest General Medical Council (GMC), która obejmuje swoją właściwością całą Wielką Brytanię – zarówno sektor publiczny, jak i prywatny.

Procedura

W celu uzyskania tymczasowej rejestracji w GMC i uzyskania pozwolenia na wykonywanie zawodu w Wielkiej Brytanii polski lekarz powinien przesłać do GMC dyplom ukończenia studiów wyższych na kierunku lekarskim z tytułem „Lekarz”, wydany przez uniwersytet.

W celu uzyskania pełnej rejestracji w GMC i uzyskania pozwolenia na wykonywanie zawodu w Wielkiej Brytanii, polski lekarz powinien przesłać do GMC:

• w przypadku wcześniejszej rejestracji tymczasowej:
• certyfikat poświadczający pozytywny wynik z Lekarskiego Egzaminu Końcowego
• oraz w przypadku odbycia stażu zawodowego w Wielkiej Brytanii należy przesłać certyfikat potwierdzający zdobyte doświadczenie. Szczegółowe informacje dotyczące uzyskania certyfikatu.
• w przypadku braku wcześniejszej rejestracji tymczasowej:
• osoby, które rozpoczęły studia 1 maja 2014 r. lub później, powinny przesłać: dyplom ukończenia na polskim uniwersytecie studiów wyższych na kierunku lekarskim z tytułem „Lekarz” oraz certyfikat Centrum Egzaminów Medycznych poświadczający pozytywny wynik z Lekarskiego Egzaminu Końcowego,
• osoby, które rozpoczęły studia przed 1 maja 2004 r., powinny przesłać: dyplom ukończenia na polskim uniwersytecie studiów wyższych na kierunku lekarskim z tytułem „Lekarz” oraz certyfikat Centrum Egzaminów Medycznych poświadczający pozytywny wynik z Lekarskiego Egzaminu Końcowego,
• w przypadku braku certyfikatu poświadczającego pozytywny wynik z Lekarskiego Egzaminu Końcowego należy dostarczyć oświadczenie regionalnej izby lekarskiej, poświadczające, że szkolenie zawodowe odbyte przez wnioskującego spełnia warunki określone w art. 24 dyrektywy 2005/36/WE lub oświadczenie regionalnej izby lekarskiej lub Naczelnej Izby Lekarskiej poświadczające, że osoba wnioskująca zgodnie z prawem polskim wykonywała zawód lekarza przez co najmniej trzy następujące po sobie lata w okresie pięciu lat od złożenia wniosku do GMC (zgodnie z art. 23 ust 1 dyrektywy 2005/36/WE).

GMC honoruje ponadto oświadczenia regionalnych izb lekarskich poświadczające równoważność innych dokumentów z dyplomem ukończenia studiów wyższych na kierunku lekarskim z tytułem lekarza, zgodnie z art. 23 ust 6. dyrektywy 2005/36/WE.

Wpis do rejestru specjalistów

Polscy lekarze specjaliści, którzy chcieliby uzyskać wpis do brytyjskiego rejestru lekarzy specjalistów, mogą równolegle do składania aplikacji o pełną rejestrację oraz pozwolenie na wykonywanie praktyki lekarskiej wnioskować o wpis do rejestru lekarzy specjalistów, o ile ich specjalizacja jest wymieniona w Aneksie V dyrektywy 2005/36/WE.

W celu uzyskania wpisu do rejestru specjalistów:

• osoby, które rozpoczęły szkolenie specjalizacyjne 1 maja 2004 r. lub później, powinny przesłać do GMC dyplom uzyskania tytułu specjalisty wystawiony przez Centrum Egzaminów Medycznych
• osoby, które rozpoczęły szkolenie specjalizacyjne przed 1 maja 2004 r., powinny przesłać do GMC dyplom uzyskania tytułu specjalisty wystawiony przez Centrum Egzaminów Medycznych oraz oświadczenie Naczelnej Izby Lekarskiej poświadczające, że szkolenie specjalizacyjne odbyte przez wnioskującego spełnia standardy określone w art. 25–27 dyrektywy 2005/36/WE lub w przypadku, kiedy szkolenie specjalizacyjne nie spełnia standardów wskazanych w wyżej wymienionych artykułach, oświadczenie Naczelnej Izby Lekarskiej lub innej właściwej instytucji z państwa EOG lub Szwajcarii, w którym obecnie pracuje wnioskujący, poświadczające praktykę lekarską w danej specjalizacji trwającą trzy następujące po sobie lata w okresie pięciu lat przed złożeniem wniosku do GMC.

Jeśli polski certyfikat poświadczający specjalizację w danej dziedzinie nie odpowiada nazwie specjalizacji znajdującej się w Aneksie V do dyrektywy 2005/36/WE, należy przesłać oświadczenie Naczelnej Izby Lekarskiej poświadczające, że odbyte w Polsce szkolenie specjalizacyjne jest zgodne z art. 25–27 dyrektywy oraz że dany certyfikat jest w polskim prawie uznany jako poświadczający specjalizację zgodnie z art. 23 ust 6 dyrektywy.
Polski lekarz, specjalista medycyny rodzinnej może równolegle do wniosku o pełną rejestrację oraz pozwolenia na praktykę lekarską wnioskować o wpis do General Practitioner Register.

Osoby zainteresowane powinny przesłać do GMC następujące dokumenty:

• osoby, które rozpoczęły specjalizację w zakresie medycyny rodzinnej 1 maja 2004 r. lub później, powinny przesłać dyplom uzyskania tytułu specjalisty w dziedzinie medycyny rodzinnej wystawiony przez Centrum Egzaminów Medycznych
• osoby, które rozpoczęły specjalizację w zakresie medycyny rodzinnej przed 1 maja 2004 r., powinny przesłać dyplom uzyskania tytułu specjalisty w dziedzinie medycyny rodzinnej wystawiony przez Centrum Egzaminów Medycznych oraz oświadczenie Naczelnej Izby Lekarskiej poświadczające, że specjalizacja w zakresie medycyny rodzinnej, zakończona uzyskaniem dyplomu, spełnia standardy określone z art. 28 dyrektywy 2005/36/WE lub certyfikat poświadczający prawo do praktyki w dziedzinie medycyny rodzinnej, wydany na podstawie art. 30 ust 1 dyrektywy 2005/36/WE.

W przypadku wątpliwości lub nieposiadania wszystkich wymaganych dokumentów, polski lekarz może zwrócić się do GMC z prośbą o ocenę swoich kwalifikacji oraz indywidualną poradę.

Zobacz:

• informacje GMC dedykowane polskim lekarzom, którzy chcą kontynuować swoją praktykę w Wielkiej Brytanii
• informacje ogólne, dotyczące uznawania kwalifikacji lekarza w Wielkiej Brytanii.

Polski lekarz w Norwegii

Uznanie kwalifikacji polskiego lekarza można otrzymać również w Norwegii, która nie jest członkiem Unii Europejskiej, jednak jest członkiem Europejskiego Obszaru Gospodarczego.

Instytucją odpowiedzialną za uznawanie kwalifikacji lekarzy, którzy chcą rozpocząć pracę w Norwegii, jest Norwegian Directorate of Health (Helsedirektoratet). Norwegia prowadzi publiczny rejestr zawierający dane o osobach, które mogą wykonywać pracę w sektorze zdrowia: The Register for Health Personnel (Helsepersonellregisteret).

Zobacz więcej informacji dotyczących uznawania kwalifikacji lekarza wykształconego w państwach UE/EOG.

Procedura

Formularz, który należy przygotować, znajduje się na portalu rządowym Altinn. Instrukcja zawarta w przewodniku „Application Form for Authorisation and Licence as Health Personnel in Norway” opisuje krok po kroku, jak założyć konto użytkownika i uzupełnić wszystkie wymagane pola.

Osoby, które posiadają norweski numer identyfikacyjny, mogą użyć przy logowaniu danych z dowodu osobistego przy użyciu odpowiednich aplikacji: „MinID”, „BankID”, „BankID på mobil”, „Buypass”, „Commfides”.

Osoby, które nie posiadają norweskiego numeru identyfikacyjnego mogą stworzyć swój profil samodzielnie, zgodnie z krokami opisanymi w przewodniku. W takim przypadku do przesyłanych elektronicznie dokumentów należy dołączyć kolorowy skan paszportu.

Uwaga! Jeżeli po wypełnieniu formularza otrzymasz wiadomość o błędzie w przesłaniu aplikacji, poczekaj kilka dni na e-mail od Helsedirektoratet potwierdzający otrzymanie formularza.

Do formularza należy dołączyć kolorowe skany oryginałów dokumentów potwierdzających wykształcenie i doświadczenie zawodowe, dyplom, suplement do dyplomu, świadectwo pracy oraz dokument poświadczający możliwość wykonywania zawodu w Polsce.

Dokumenty potwierdzające doświadczenie wydaje Naczelna Izba Lekarska.

Norweska instytucja zastrzega sobie możliwość wystąpienia o przesłanie dodatkowych dokumentów poza wyżej wskazanymi. Do skanów oryginałów dokumentów należy dołączyć skany tłumaczeń wykonanych przez tłumacza przysięgłego na język szwedzki, duński lub angielski.

Osoby, które potrzebują pomocy, mogą skontaktować się z instytucją norweską, telefonicznie pod numerem +47 21 52 97 00 lub elektronicznie: autorisasjon@helsedir.no

Istnieje również możliwość upoważnienia osoby trzeciej do reprezentowania przed władzami norweskimi osoby aplikującej o uznanie kwalifikacji. W tym celu do przesyłanych dokumentów, należy dołączyć wypełniony formularz z upoważnieniem.

Podczas wypełniania elektronicznego formularza pojawi się informacja o płatności (informacje o kwocie oraz numer konta bankowego). Do wypełnionego formularza należy dołączyć elektroniczne potwierdzenie dokonania opłaty związanej z procesem uznawania kwalifikacji (potwierdzenie przelewu bankowego). Opłaty należy dokonać w walucie norweskiej.

Wysokość opłaty wynosi 1.665 koron norweskich.

Czas procedowania aplikacji o uznanie kwalifikacji wynosi ok. 4 miesięcy.

Polski lekarz w Szwajcarii

Uznanie kwalifikacji polskiego lekarza można otrzymać również w Szwajcarii, która nie jest członkiem Unii Europejskiej. Instytucją odpowiedzialną za uznawanie kwalifikacji lekarza w Szwajcarii jest Federal Office of Public Health.

Procedura

Polski lekarz powinien wypełnić wniosek o uznanie kwalifikacji „Antragsformular: Direkte Anerkennung eines Diploms”.

Do wypełnionego formularza należy dołączyć:

• kopię dowodu osobistego oraz o ile wynika to z formularza kopie dowodu osobistego żony/męża oraz akt zawarcia małżeństwa
• życiorys
• kopię dyplomu ukończenia na polskim uniwersytecie studiów wyższych na kierunku lekarskim z tytułem „Lekarz” oraz certyfikat Centrum Egzaminów Medycznych poświadczający pozytywny wynik z Lekarskiego Egzaminu Końcowego lub Lekarskiego Egzaminu Państwowego (w języku polskim)
• oryginał lub kopię poświadczoną za zgodność z oryginałem tłumaczenia powyższych dyplomów i certyfikatów na język niemiecki, francuski, włoski lub angielski
• dowód znajomości jednego z języków urzędowych Szwajcarii (niemiecki, francuski, włoski) na poziomie co najmniej B2 (w europejskiej skali znajomości języków obcych).

O zgodności kopii dokumentu z oryginałem poświadczyć może notariusz, urzędnik władz lokalnych, sąd, konsulat lub ambasada (z państw członkowskich UE/EFTA lub Szwajcarii).

Dokumenty polskie powinny być przetłumaczone przez profesjonalnego tłumacza przysięgłego. Szczegółowe informacje dotyczące tłumaczeń znajdują się na stronie Swiss Association of Translators, Terminologists and Interpreters (ASTTI).

Opłata za rozpatrzenie wniosku o uznanie kwalifikacji wynosi między 800 a 1000 CHF. Po weryfikacji nadesłanych dokumentów instytucja szwajcarska przesyła polskiemu lekarzowi fakturę do zapłaty (nie należy dokonywać wcześniejszych płatności gotówką). Dokument potwierdzający uznanie kwalifikacji jest przesyłany lekarzowi po otrzymaniu należnej opłaty.

Wszystkie dokumenty wraz z formularzem należy przesłać na wyżej wskazany adres szwajcarskiej instytucji.