Podatek CIT - informacje podstawowe

Kto jest podatnikiem CIT

Podatnikami CIT są:

• osoby prawne (między innymi spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki akcyjne, fundacje, stowarzyszenia, spółdzielnie)
• spółki kapitałowe w organizacji
• jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej (między innymi wspólnoty mieszkaniowe, placówki oświatowe), z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej
• spółki jawne mające siedzibę lub zarząd w Polsce, jeżeli wspólnikami tej spółki nie są wyłącznie osoby fizyczne i spółka nie złoży przed rozpoczęciem roku obrotowego informacji o podatnikach podatku CIT oraz podatnikach podatku PIT posiadających, bezpośrednio lub za pośrednictwem podmiotów niebędących podatnikami podatku dochodowego, prawa do udziału w zysku tej spółki
• spółki komandytowo-akcyjne mające siedzibę lub zarząd w Polsce
• spółki komandytowe mające siedzibę lub zarząd w Polsce
• podatkowe grupy kapitałowe (zarejestrowane w urzędzie skarbowym grupy składające się z co najmniej dwóch spółek prawa handlowego mających osobowość prawną, które funkcjonują w związkach kapitałowych i spełniają określone warunki)
• spółki niemające osobowości prawnej, mające siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego państwa są traktowane jak osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Jeśli płacisz CIT:

• rozliczasz się do końca 3. miesiąca roku następnego po roku podatkowym i w tym terminie wpłacasz podatek. Jeżeli rok podatkowy podatnika pokrywa się z rokiem kalendarzowym , to rozliczenie składasz do 31 marca następnego roku.
• w trakcie roku podatkowego nie składasz deklaracji podatkowych, a jedynie wpłacasz zaliczki do 20. dnia każdego miesiąca. Podatnicy, którzy korzystają z zaliczek kwartalnych, wpłacają je do 20. dnia każdego miesiąca następującego po kwartale, za który jest wpłacana zaliczka.
• prowadzisz księgi rachunkowe, tak zwaną pełną księgowość.

Sprawdź, jak złożyć zeznanie podatkowe na formularzu CIT-8.

Jakie są stawki CIT

Stawki podatku CIT wynoszą:

• 19% podstawy opodatkowania
• 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych dla małych podatników i firm rozpoczynających działalność.

Kto może stosować stawkę 9%

Z obniżonej, 9% stawki mogą skorzystać:

• mali podatnicy, u których wartość przychodu ze sprzedaży brutto (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 2 mln euro, przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł
• u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły netto kwoty 2 mln euro, przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP na pierwszy dzień roboczy roku danego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł (przeważnie będzie to 2 stycznia danego roku).

Dodatkowo, z 9% stawki CIT skorzystają firmy rozpoczynające działalność – w pierwszym roku podatkowym.

Uwaga! Nie możesz stosować stawki 9%, jeśli firma powstała poprzez restrukturyzację (na przykład podział dotychczasowej firmy), przez przekształcenie firmy osoby fizycznej lub spółki niebędącej osobą prawną w inny rodzaj działalności albo do firmy wniesiono przedsiębiorstwo (jego część albo składniki majątku) o wartości powyżej 10 tys. euro.

Co jest opodatkowane

Przedmiotem opodatkowania jest dochód (nadwyżka przychodów nad poniesionymi kosztami), który firma uzyskała w danym roku podatkowym. Dochód stanowi sumę:

• dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz
• dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów.

Niektóre dochody podatników CIT są zwolnione z podatku, o ile zostaną przekazane na działalność statutową tych podmiotów: naukową, naukowo-techniczną, oświatową, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalną, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego. Najczęściej takie dochody uzyskują zrzeszenia, stowarzyszenia, fundacje.

Szczególną formą opodatkowania jest ryczałt od dochodów spółek kapitałowych. czyli estoński CIT. W tym przypadku przedmiotem opodatkowania (dochodem) jest zysk netto, który zostanie przeznaczony przez spółkę na określone cele.

Firmy, które mają siedzibę lub zarząd w Polsce, płacą CIT od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Firmy, które nie mają na terytorium Polski siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają w Polsce.

W niektórych przypadkach przedmiotem opodatkowania może być przychód.

Przychody w CIT

Przychodami podatkowymi w CIT są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, różnice kursowe czy wartość nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie otrzymanych rzeczy, praw lub innych świadczeń.

Ważne! Za przychody związane z działalnością gospodarczą uważa się przychody należne, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów i udzielonych bonifikat.

Przychód powstaje w dniu wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, w tym częściowego wykonania usługi, nie później niż w dniu wystawienia faktury albo uregulowania należności.

W przypadku usługi rozliczanej w okresach rozliczeniowych przychód powstaje w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na fakturze (nie rzadziej niż raz w roku). Rozwiązanie to jest również stosowane do ustalania daty powstania przychodów z tytułu dostawy energii elektrycznej, cieplnej i gazu przewodowego.

W odniesieniu do przychodów, do których nie mają zastosowania przedstawione rozwiązania, datą powstania przychodu jest dzień otrzymania zapłaty.

Koszty uzyskania przychodów w CIT

Kosztami uzyskania przychodów w CIT są wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Można zaliczyć do nich wydatki bezpośrednio związane z przychodami, na przykład wydatki poniesione na zakup towarów handlowych, ale również te, które są związane jedynie pośrednio z osiąganymi przychodami.

Koszty bezpośrednio związane z przychodami są rozliczane w roku, w którym zostają osiągnięte te przychody. Inne koszty są rozliczane w roku, w którym zostały poniesione.

Datą poniesienia kosztu jest dzień ujęcia go w księgach rachunkowych na podstawie faktury lub innego dowodu księgowego.

Wydatek, żeby móc go zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, musi:

• być poniesiony przez podatnika, a nie przez inną osobę (co do zasady nie ma znaczenia faktyczne zapłacenie, ale poniesienie kosztu, czyli wystawienie faktury ujęcie w księgach)
• być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów, zachowania albo zabezpieczenie źródła przychodów
• nie być wymieniony w katalogu kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.

Amortyzacja

Do kosztów uzyskania przychodów zalicza się odpisy amortyzacyjne.

Amortyzacji podlegają wyłącznie nabyte wartości niematerialne i prawne, czyli budynki, budowle, maszyny, środki transportu, inwestycje w obcych środkach trwałych oraz prawa majątkowe, takie jak: licencje, prawa autorskie, prawa własności przemysłowej oraz know-how, koszty prac rozwojowych.

Zasadą jest, że podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych od ustalonej wartości początkowej środków trwałych – w równych ratach co miesiąc, co kwartał albo jednorazowo na koniec roku podatkowego (z zastrzeżeniem metody degresywnej).

Mali podatnicy i rozpoczynający działalność (z wyjątkiem firm przekształconych) mogą skorzystać z jednorazowego odpisu amortyzacyjnego do 100% wartości początkowej środka trwałego w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Dotyczy to środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji Środków Trwałych (maszyn, urządzeń i środków transportu), z wyłączeniem samochodów osobowych.

Łączna kwota takiego jednorazowego odpisu amortyzacyjnego samochodów nie może przekroczyć limitu 50 tys. euro. Limit przelicza się na złote według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Wszyscy podatnicy mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej:

• nabytych fabrycznie nowych środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz
• wartości niematerialnych i prawnych,

do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 tys. zł.

Warunkiem skorzystania z takiego jednorazowego odpisu jest, aby wartość początkowa:

• jednego środka trwałego wynosiła co najmniej 10 tys. zł lub
• łączna wartość początkowa co najmniej dwóch środków trwałych wynosi co najmniej 10 tys. zł, a wartość początkowa każdego z nich przekracza 3500 zł.

Leasing

Do kosztów uzyskania przychodów zalicza się opłaty leasingowe, w zależności od warunków umowy. W całości opłaty leasingowe stanowią koszt uzyskania przychodu korzystającego, jeżeli:

• umowa została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji lub co najmniej 5 lat w przypadku nieruchomości
• suma ustalonych opłat (wraz z ceną sprzedaży), pomniejszona o należny VAT, odpowiada co najmniej wartości początkowej przedmiotu umowy, a w przypadku zawarcia następnej umowy leasingu środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej będących uprzednio przedmiotem takiej umowy odpowiada co najmniej jego wartości rynkowej z dnia zawarcia następnej umowy leasingu
• umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, została zawarta na czas oznaczony.

Odliczenia od podstawy opodatkowania (dochodu)

Od dochodu można odliczyć między innymi:

• darowizny na rzecz organizacji pożytku publicznego w ramach limitu do 10% dochodu
• w bankach - umorzone kredyty w związku z restrukturyzacją (20% takich kredytów)
• darowizny na cele kultu religijnego w ramach limitu do 10% dochodu
• darowizny na cele kształcenia zawodowego przekazane publicznym szkołom prowadzącym kształcenie zawodowe
• ulgę na działalność badawczo-rozwojową (określone koszty kwalifikowane)
• ulgę na innowacyjnych pracowników
• ulgę na prototyp
• ulgę na robotyzację
• ulgę prowzrostową
• ulgę konsolidacyjną
• ulgę na pierwszą ofertę publiczną (IPO)
• ulgę dla wspierających sport, kulturę i edukację
• ulgę na terminale płatnicze.

Dodatkowo, jeżeli w danym roku podatkowym poniesiesz stratę, możesz ją rozliczyć (pomniejszyć osiągnięty dochód) w kolejnych pięciu latach podatkowych.

Przeczytaj więcej na temat:

• ulg dla firm, które wdrażają innowacje
• podatkowego wsparcie ekspansji i rozwoju firm
• rozliczania straty podatkowej.

Zaliczki miesięczne i kwartalne w CIT

Zaliczki miesięczne

Zaliczki miesięczne w CIT wpłacasz do 20. dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, a zaliczkę za ostatni miesiąc roku podatkowego – do 20. dnia pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego. Jeżeli przed upływem terminu wpłaty zaliczki za ostatni miesiąc, złożysz zeznanie i zapłacisz podatek – nie wpłacasz tej zaliczki.

Podatnicy CIT mogą wpłacać zaliczki miesięczne w uproszczonej formie, czyli w wysokości 1/12 podatku należnego, wykazanego w zeznaniu złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy.

Jeżeli w tym zeznaniu nie wykazujesz podatku należnego, możesz wpłacać zaliczki miesięczne w wysokości 1/12 podatku należnego, który wynika z zeznania złożonego w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. Jeżeli jednak również w tamtym roku nie wykazałeś podatku należnego, nie możesz wpłacać zaliczek w uproszczonej formie.

Podatnicy, którzy chcą wybrać uproszczoną formę wpłacania zaliczek, muszą:

• stosować tę formę wpłacania zaliczek w całym roku podatkowym
• wpłacać zaliczki w terminach określonych dla zaliczek miesięcznych
• dokonać rozliczenia podatku za rok podatkowy.

O wyborze zaliczek uproszczonych należy poinformować w zeznaniu rocznym składanym za rok podatkowy, w którym wpłacali zaliczki w uproszczonej formie.

Preferencja podatkowa

Podatnicy którzy są, od dnia rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej do pierwszego dnia miesiąca roku podatkowego, w którym rozpoczynają korzystanie ze zwolnienia, małymi przedsiębiorcami w rozumieniu przepisów o działalności gospodarczej, mogą skorzystać z preferencji podatkowej.

Preferencja polega na odłożeniu w czasie obowiązku zapłaty zaliczek na podatek dochodowy, przy jednoczesnym rozłożeniu tych płatności na 5 nieoprocentowanych rat.

W takim przypadku podatnik składa zeznanie podatkowe oraz opłaca podatek należny za rok objęty zwolnieniem w pięciu kolejnych latach podatkowych, w wysokości 20% należnego podatku wykazanego w zeznaniu, które jest składane za rok objęty zwolnieniem.

Podatek jest płatny w terminach określonych dla złożenia zeznań za pięć kolejnych lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku objętym tym zwolnieniem.

Żeby skorzystać ze zwolnienia, złóż do właściwego naczelnika urzędu skarbowego oświadczenie o korzystaniu z tego zwolnienia. Oświadczenie składasz w formie pisemnej w terminie do 20. dnia pierwszego miesiąca roku podatkowego objętego tym zwolnieniem.

Zaliczki kwartalne

Zaliczki kwartalne mogą wpłacać:

• podatnicy, którzy rozpoczynają działalność - w pierwszym roku podatkowym,
• mali podatnicy.

Zaliczki kwartalne wpłacasz w terminie do 20. dnia każdego miesiąca następującego po kwartale, za który jest wpłacana zaliczka, a zaliczkę za ostatni kwartał roku podatkowego – do 20. dnia pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego. Jeżeli przed upływem terminu jej wpłaty złożysz zeznanie i zapłacisz podatek – nie wpłacasz zaliczki za ostatni kwartał.

O wyborze sposobu wpłacania zaliczek kwartalnych informujesz w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym stosowano kwartalny sposób wpłacania zaliczek.

Ważne! Podatnicy mogą nie wpłacać zaliczek miesięcznych albo kwartalnych, jeżeli podatek należny od dochodu osiągniętego od początku roku, pomniejszony o sumę zaliczek wpłaconych od początku roku nie przekracza 1000 zł. Zaliczki pobiera się od momentu (za ten miesiąc), kiedy dochód liczony narastająco przekroczył tę kwotę.

Rozliczenie roczne CIT

Podatnicy mają obowiązek złożenia zeznania rocznego o wysokości dochodu (ewentualnie straty) za dany rok podatkowy, do końca 3. miesiąca następnego roku. Jeśli rok podatkowy podatnika pokrywa się z rokiem kalendarzowym, będzie to 31 marca następnego roku.

W tym samym terminie muszą też wpłacić podatek.

Zeznanie podatkowe składasz do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, na formularzu CIT.

Dodatkowo podatnik ma obowiązek złożyć sprawozdanie finansowe do Krajowego Rejestru Sądowego w ciągu 6 miesięcy nowego roku obrotowego.

Sprawdź, jak złożyć sprawozdanie finansowe do KRS.

Rok podatkowy w CIT

Rokiem podatkowym w CIT jest rok kalendarzowy.

Możesz jednak w umowie spółki, statucie albo w innym dokumencie regulującym zasady ustrojowe podmiotu, określić inny rok podatkowy.

Oznacza to, że dla spółki wpisanej w KRS rokiem podatkowym może być kolejne 12 miesięcy, a za początek roku podatkowego może być wybrany inny dzień niż 1 stycznia każdego roku.

W przypadku podjęcia działalności po raz pierwszy, pierwszy rok podatkowy trwa od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego albo do ostatniego dnia wybranego roku podatkowego, nie dłużej jednak niż dwanaście kolejnych miesięcy kalendarzowych.

W przypadku podjęcia działalności po raz pierwszy w drugiej połowie roku kalendarzowego i wybrania roku podatkowego pokrywającego się z rokiem kalendarzowym, pierwszy rok podatkowy może trwać od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym rozpoczęto działalność.

O wyborze roku podatkowego innego niż rok kalendarzowy informujesz w zeznaniu podatkowym CIT-8.

Zmiana roku podatkowego

W przypadku zmiany roku podatkowego za pierwszy rok podatkowy po zmianie uważa się okres od pierwszego miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do końca roku podatkowego nowo przyjętego.

Zmieniając początek roku podatkowego, musisz pamiętać, że ten okres nie może być krótszy niż 12 miesięcy, ani dłuższy niż 23 kolejne miesiące kalendarzowe.

Rok podatkowy, a obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych

Jeżeli z innych przepisów wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych (sporządzenia bilansu) przed upływem przyjętego przez podatnika roku podatkowego, za rok podatkowy uważa się okres:

• od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego
• do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych.

W tej sytuacji za następny rok podatkowy uważa się okres od dnia otwarcia ksiąg rachunkowych do końca roku podatkowego przyjętego przez podatnika.

Alternatywny sposób rozliczania - estoński CIT

Podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych, którzy spełnią określone w ustawie warunki, mogą stosowań estońskie zasady rozliczenia podatku.

W estońskim CIT nie ma konieczności:

• prowadzenia rachunkowości podatkowej
• ustalania podatkowych kosztów uzyskania przychodów
• obliczania podatkowych odpisów amortyzacyjnych.

Zaliczki na podatek CIT nie są płacone co miesiąc – podatek odprowadza się w momencie wypłaty zysku ze spółki (dywidendy).

Daje to możliwość swobodnego określenia momentu, w którym nastąpi opodatkowanie, i pozwala przeznaczać pieniądze na cele związane z bieżącą działalnością firmy.

Dodatkowo w momencie opodatkowania (wypłaty zysku) efektywna stawka podatku (na którą składają się podatek od zysku spółki i podatek od dywidendy płacony przez wspólnika) będzie niższa niż w przypadku klasycznego CIT. Dla małych podatników wyniesie tylko 20% zamiast 26,29%, a dla pozostałych podatników – łącznie tylko 25% zamiast 34,39%.

Przeczytaj więcej o estońskim CIT.

Skorzystaj z pomocy

Krajowa Informacja Skarbowa

Za jej pośrednictwem eksperci podatkowi odpowiadają na pytania dotyczące tematów związanych z podatkami, służbą celną czy interpretacją przepisów.

Czynna od poniedziałku do piątku w godzinach od 7:00 do 18:00

• z telefonu stacjonarnego: 801 055 055
• z telefonu komórkowego: (22) 330 0330
• z zagranicy.: +48 22 330 0330

Interpretacje podatkowe

Jeśli nie wiesz, czy właściwe stosujesz przepisy prawa podatkowego, możesz poprosić Krajową Informację Skarbową o pomoc i dostać interpretację podatkową. Interpretacja może dotyczyć zarówno tych zdarzeń, które już się wydarzyły (stanów faktycznych), jak i zdarzeń, które dopiero planujesz (zdarzeń przyszłych).

Sprawdź jak złożyć wniosek o interpretację.

Skorzystaj z bazy wydanych interpretacji. Być może w sprawie podobnej do Twojej została już wydana interpretacja.

Portal podatkowy

Na stronie Portalu Podatkowego znajdziesz wiele przydatnych informacji na temat rozliczania podatków oraz formularze podatkowe.

Informacje dotyczą między innymi następujących zagadnień:

• pełnomocnictwa do spraw podatkowych
• raportowanie schematów podatkowych
• ceny transferowe
• podatek u źródła

e-Deklaracje

System e-Deklaracje umożliwia składanie deklaracji podatkowych przez internet.

• CIT
• Podatki
• Deklaracje i rozliczanie podatków