Podatek liniowy

Jaka jest stawka podatku liniowego

W przypadku opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej według stawki liniowej osiągnięte dochody są opodatkowane 19% stawką podatkową. Niezależnie od wysokości osiągniętego dochodu stawka podatku jest zawsze taka sama.

Pamiętaj! Jeśli jesteś osobą fizyczną i osiągasz przychody z działalności gospodarczej:

• możesz skorzystać z różnych form opodatkowania podatkiem dochodowym PIT
• nie masz obowiązku opodatkowywać swojej działalności przez cały czas w ten sam sposób - możesz wybrać inną formę opodatkowania pod warunkiem, że zrobisz to we właściwym terminie.

Przeczytaj:

• jakie są najważniejsze różnice pomiędzy różnymi formami opodatkowania PIT i kto je może stosować
• jak zmienić formę opodatkowania.

Kto może korzystać z podatku liniowego

Z opodatkowania według stawki liniowej mogą skorzystać wyłącznie osoby, które osiągają dochody:

• z działalności gospodarczej
• z działów specjalnych produkcji rolnej.

Działy specjalne produkcji rolnej obejmują: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowlę dżdżownic, hodowlę entomofagów, hodowlę jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowlę i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

Dochodami z działalności gospodarczej są również dochody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną. Taka spółka nie jest podatnikiem dla celów podatku dochodowego. Do tego typu spółek zaliczają się spółki cywilne, spółki jawne czy spółki partnerskie. W ich przypadku podatnikami podatku dochodowego są wspólnicy. Dochody wspólników tych spółek mogą być opodatkowane według stawki liniowej.

Pamiętaj! Dochody z umów zlecenia oraz z umów o pracę nie mogą być opodatkowane według stawki liniowej.

Wybór sposobu opodatkowania według stawki liniowej dotyczy wszelkich dochodów z działalności gospodarczej, czyli zarówno dochodów z jednoosobowej działalności gospodarczej, jak i dochodów z udziału w spółce niebędącej osobą prawną.

To oznacza, że jeśli:

• prowadzisz działalność samodzielnie oraz
• jesteś wspólnikiem spółki niebędącej osobą prawną

to każda z tych działalności będzie opodatkowana podatkiem liniowym.

W przypadku wyboru opodatkowania według stawki liniowej:

• nie możesz rozliczać się wspólnie z małżonkiem
• nie możesz rozliczyć się jako osoba samotnie wychowująca dziecko
• nie możesz skorzystać z ulgi na dziecko

Kiedy stracisz prawo do opodatkowania podatkiem liniowym

Stracisz prawo do opodatkowania podatkiem liniowym, jeżeli uzyskasz przychody z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu udziału w spółce niebędącej osobą prawną, świadcząc usługi na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy.

Dotyczy to jednak tylko takich usług, które ty lub jeden ze wspólników spółki wykonywaliście lub wykonujecie w roku podatkowym w ramach stosunku pracy (umowa o pracę) lub spółdzielczego stosunku pracy. W tej sytuacji zostaniesz opodatkowany na zasadach ogólnych za cały rok podatkowy, w którym taka utrata miała miejsce.

Wybór podatku liniowego jest możliwy dopiero od roku następującego po roku podatkowym, w którym pracowałeś na rzecz byłego pracodawcy (w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy).

Przeczytaj, na czym polega opodatkowanie na zasadach ogólnych.

Jak wybrać podatek liniowy

Stawka liniowa nie jest podstawową formą opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej. Dlatego, jeżeli chcesz wybrać opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej według stawki liniowej, musisz złożyć Naczelnikowi Urzędu Skarbowego pisemne oświadczenie. Musisz to zrobić:

• w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym uzyskasz pierwszy przychód z działalności gospodarczej w danym roku
• do końca roku, gdy pierwszy przychód uzyskasz w grudniu danego roku - w przypadku rozpoczynania działalności.

Oświadczenie o wyborze opodatkowania podatkiem liniowym możesz złożyć w urzędzie skarbowym lub CEIDG – zmieniając swój wpis.

Przeczytaj:

• jak złożyć oświadczenie o wyborze podatku liniowego w urzędzie skarbowym
• jak zmienić dane we wpisie w CEIDG.

W przypadku wyboru stawki liniowej będziesz opodatkowany w tej formie przez cały rok podatkowy.

Ten wybór dotyczy również lat następnych. Oznacza to, że w kolejnych latach nie musisz ponownie zgłaszać wyboru opodatkowania w formie podatku liniowego.

Jeśli jednak chcesz zrezygnować z podatku liniowego na rzecz:

• opodatkowania według zasad ogólnych
• opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych,

możesz to zrobić w każdym kolejnym roku.

Przeczytaj, jak zrezygnować z opodatkowania podatkiem liniowym.

Co jest opodatkowane podatkiem liniowym

Podejmując decyzję o opodatkowaniu według stawki liniowej, pamiętaj, że opodatkowaniu będzie podlegać dochód osiągnięty przez ciebie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Ustalając dochód dla celów podatkowych, masz prawo uwzględniać:

• koszty uzyskania przychodu poniesione w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą
• stratę z działalności gospodarczej.

Dochodem z działalności gospodarczej jest nadwyżka przychodów osiągniętych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nad kosztami uzyskania wskazanych przychodów.

Strata podatkowa powstaje, kiedy wartość kosztów uzyskania przychodu jest wyższa niż suma przychodów z tej działalności.

Gdy wybierzesz podatek liniowy, dochody z działalności gospodarczej nie będą się łączyć dla celów opodatkowania z dochodami z innych źródeł niż działalność gospodarczą, ale będą opodatkowane samodzielnie.

Przykład

Pani Janina prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą opodatkowaną według stawki liniowej. W 2022 roku Pani Janina osiągnęła dochód z działalności gospodarczej w wysokości 150 000 zł. W 2022 roku Pani Janina osiągnęła również dochód z umowy o pracę w wysokości 50 000 zł. Z uwagi na to, że Pani Janina wybrała opodatkowanie działalności według stawki liniowej, ustali odrębnie podatek dla działalności gospodarczej według liniowej 19% stawki oraz według skali podatkowej (12 i 32%) dla dochodu z umowy o pracę. Gdyby Pani Janina nie wybrała opodatkowania dochodu z działalności gospodarczej według stawki liniowej, opodatkowaniu według skali podlegałaby suma wszystkich dochodów osiągniętych w roku podatkowym, czyli dochodu z działalności gospodarczej i umowy o pracę.

Przychód z działalności gospodarczej

Co jest przychodem z działalności

Przychodem z działalności gospodarczej są wszelkie należne kwoty związane z prowadzoną działalnością gospodarczą – także te, których przedsiębiorca jeszcze nie otrzymał, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat oraz skont.

W przykładowym katalogu przychodów z działalności gospodarczej, w artykule 14 ustęp 2 ustawy o PIT, są wymienione między innymi:

• przychody z odpłatnego zbycia środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, ujawnionych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
• otrzymane kary umowne
• różnice kursowe
• odsetki od środków pieniężnych
• umorzone lub przedawnione zobowiązania
• wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń
• przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą
• przychody z odpłatnego zbycia składników majątku pozostałych na dzień likwidacji działalności gospodarczej.

Co istotne, katalog przychodów, które mogą stanowić przychody z działalności gospodarczej, jest otwarty. To oznacza, że przychodami z działalności gospodarczej mogą być wszelkiego rodzaju przysporzenia osiągnięte w związku z prowadzoną przez ciebie działalnością gospodarczą, także takie, które nie zostały wskazane w katalogu powyżej.

Nie będzie jednak stanowić przychodu:

• wartość towarów, które zostaną ci zwrócone przez klientów
• kwota skont (obniżka związana z warunkami płatności)
• udzielone bonifikaty (zmniejszenia pierwotnej ceny).

Ważne! Jeżeli w związku z prowadzoną działalności gospodarczą jesteś czynnym podatnikiem podatku VAT, przychód dla celów podatkowych stanowi wyłącznie kwota netto sprzedaży. Podatek od towarów i usług nie stanowi przychodu dla celów podatkowych.

Co nie stanowi przychodu z działalności

Nie wszystkie przychody są przychodami podatkowymi. Najważniejsze przychody, które nie stanowią przychodów dla celów podatkowych, to:

• pobrane wpłaty lub zarachowane należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymane pożyczki i kredyty oraz zwrócone pożyczki, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek
• kwoty naliczonych, lecz nieotrzymanych odsetek od należności, w tym również od udzielnych pożyczek (dopiero w momencie ich wpływu będą stanowiły przychód przedsiębiorcy)
• zwrócone, umorzone lub zaniechane podatki i opłaty stanowiące dochody budżetu państwa albo budżetów jednostek samorządu terytorialnego, niezaliczone do kosztów uzyskania przychodów, oraz inne zwrócone wydatki niezaliczone do kosztów uzyskania przychodów
• przychody z odpłatnego zbycia składników majątku pozostałych na dzień likwidacji prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej, jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja działalności gospodarczej, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej
• przychodów z odpłatnego zbycia na podstawie umowy przewłaszczenia w celu zabezpieczenia wierzytelności do czasu ostatecznego przeniesienia własności przedmiotu umowy.

Moment powstania przychodu

Przychód z działalności gospodarczej powstaje z chwilą, kiedy staje się należny, choćby nie został przez ciebie otrzymany, i możesz domagać się należności związanych z prowadzoną przez ciebie działalnością gospodarczą.

Przychód z działalności gospodarczej powstaje z chwilą: wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności.

Przychód powstanie w dacie wystąpienia jednego z wymienionych wyżej zdarzeń w zależności od tego, które z nich wystąpi jako pierwsze:

• Jeżeli najpierw będzie miało miejsce wydanie towarów, a później zostanie wystawiona faktura lub nastąpi płatność, to przychód powstanie w dacie wydania towaru.
• Jeżeli przed wydaniem towaru sprzedawca wystawi fakturę lub nabywca zapłaci za towar, to przychód rozpoznamy w dacie wystawienia faktury lub w dacie uregulowania należności (z wyjątkami dla zaliczek, o których będzie mowa w dalszej części).

Przykład

Jan Kowalski, prowadzący działalność gospodarczą w zakresie wykonywania usług budowlanych, wykonał na rzecz firmy developerskiej budowę wolno stojących garaży. Protokół odbioru wykonania usługi podpisany został bez zastrzeżeń 30 listopada 2022 roku, fakturę VAT za wykonaną usługę Jan Kowalski wystawił 2 grudnia 2022 roku, zaś płatność za wykonaną usługę otrzymał zgodnie z umową 21 dni od daty podpisania protokołu odbioru, czyli 21 grudnia 2022 roku. Dniem powstania przychodu jest 30 listopada 2022 roku – dzień wykonania usługi.

Przykład

Jan Nowak prowadzi sprzedaż internetową książek. Zapłaty za zamawiane książki są najczęściej realizowane z góry przed wysłaniem książek. Zapłata za książkę wpłynęła od klienta 30 maja 2022 roku, zaś towar został wysłany wraz z wystawioną tego dnia fakturą 1 czerwca 202 roku. W tym przypadku przychód podatkowy powstał w dniu uregulowania zapłaty za książkę, czyli 30 maja 2022 roku.

Moment powstania przychodu przy zaliczkach i częściowym uregulowaniu należności

Problemy przy ustaleniu momentu powstania przychodu mogą pojawić się przy zaliczkach oraz przy częściowym uregulowaniu należności.

To, czy otrzymana zaliczka lub należność uregulowana częściowo na poczet realizacji usługi lub dostawy towaru jest przychodem podatkowym, zależy od tego, czy zawarta przez strony umowa przewiduje możliwość zwrotu wpłaconych środków, czy też nie.

Jeżeli zawarta przez strony umowa przewiduje możliwość zwrotu, to otrzymana wpłata nie powoduje powstania przychodu podatkowego. Dzieje się tak nawet, jeżeli zaliczka wynosi 100% należności na poczet usługi, która zostanie wykonana w następnym okresie sprawozdawczym, czy też na poczet towaru, który zostanie dostarczony w następnym okresie sprawozdawczym. Otrzymane środki finansowe nie mają bowiem charakteru definitywnego - wpłacający zawsze może żądać ich zwrotu.

W przypadku umowy, która przewiduje możliwość zwrotu wpłaconych środków, przychód podatkowy z tytułu ich pobrania powstaje w momencie ostatecznego wykonania usługi, nie później niż w dniu wystawienia faktury albo uregulowania należności.

Strony umowy powinny zadbać, aby z jej zapisów jednoznacznie wynikał charakter takich wpłat.

Przykład

Jan Nowak prowadzi działalność gospodarczą polegającą na organizowaniu szkoleń. Wymaga on przed zrealizowaniem szkolenia wpłaty 80% należności za wykonanie usługi szkoleniowej. Wpłata ta zgodnie z umową zawieraną z uczestnikiem szkoleń jest bezzwrotna, nawet w przypadku rezygnacji uczestnika ze szkolenia. Z tego wynika, że uregulowanie przez klienta przed wykonaniem usługi części należności ma ostateczny i definitywny charakter. W konsekwencji przychód u Jana Nowaka powstaje w momencie otrzymania wpłaty od klienta.

Przykład

Jan Nowak prowadzi działalność gospodarczą polegającą na organizowaniu szkoleń. Wymaga on przed zrealizowaniem szkolenia wpłaty 80% należności za wykonanie usługi szkoleniowej. Zaliczka ta zgodnie z umową zawieraną z uczestnikiem szkoleń może być zwrócona w przypadku rezygnacji przez klienta z udziału w szkoleniu zgłoszonej przynajmniej 5 dni przed jego rozpoczęciem. Z tego wynika, że uregulowanie przez klienta przed wykonaniem usługi części należności nie ma charakteru ostatecznego. W konsekwencji przychód powstaje dopiero z datą wykonania szkolenia.

Przykład

Jan Kowalski prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą wykonuje na rzecz firmy deweloperskiej usługę polegającą na budowie pod klucz budynku dwurodzinnego (segment). W umowie zawartej przez strony zapisano, że usługa będzie wykonana w trzech etapach, a wykonanie każdego etapu będzie potwierdzone protokołami odbioru, zaś zapłata odbywać się będzie w ratach po zakończeniu danego etapu. Z zapisów umowy wynika więc, że częściowe zapłaty mają charakter ostateczny i definitywny, gdyż podpisanie protokołów odbiorów wykonania części usługi potwierdzi częściowe wykonanie usługi. Przychód powstaje więc w dniu podpisania protokołów odbiorów za poszczególne etapy wykonania usługi.

Od opisanych wyżej zasad dotyczących momentu powstania przychodu w przypadku otrzymania zaliczki istnieją dwa wyjątki.

• Przedsiębiorcy ewidencjonujący przychody przy zastosowaniu kas fiskalnych mogą przyjąć, że wszelkie wpłaty na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, będą przychodami podatkowymi, a datą powstania przychodu w podatku dochodowym będzie u nich dzień pobrania tej wpłaty. Ten sposób ujęcia otrzymanych zaliczek w podatku dochodowym jest uprawnieniem przedsiębiorcy, a nie obowiązkiem. Stąd, jeśli chcesz stosować takie rozwiązanie, musisz zawiadomić o tym naczelnika właściwego urzędu skarbowego. Zawiadomienie składasz w zeznaniu rocznym za rok, w którym ewidencjonowałeś przychód w ten sposób. Wskazany sposób rozpoznawania przychodu musisz stosować przez cały rok.

Przykład

Jan Kowalski, prowadząc działalność gospodarczą polegającą na szyciu odzieży skórzanej, rozpoczął ewidencjonowanie wykonywanych usług za pomocą kasy fiskalnej od 1 stycznia 2022 roku. W dniu 25 stycznia 2022 roku otrzymał od kontrahenta zaliczkę na wykonanie usługi, którą ma wykonać w kwietniu 2022 roku. Kwota netto tej zaliczki zaewidencjonowana na kasie fiskalnej 25 stycznia 2022 roku stanowi przychód w podatku. W zeznaniu podatkowym za 2022 rok Pan Jan musi zaznaczyć, że rozpoznawał przychód we wskazany sposób.

• Usługi wykonywane w sposób ciągły, czyli rozliczane w okresach rozliczeniowych, w określonym w umowie przedziale czasu, na przykład co miesiąc lub co kwartał. Tego rodzaju usługi to świadczenia polegające na stałym, ciągłym lub powtarzalnym zachowaniu strony zobowiązanej do świadczenia zgodnie z treścią umowy i w okresie, na jaki została zawarta. Do tego rodzaju usług można zaliczyć najem, dzierżawę, codzienną dostawę towarów, prowadzenie spraw księgowych, stałą obsługę prawną, dostawę mediów (energii elektrycznej, cieplnej, gazu przewodowego). Jeśli strony umowy ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej jednak niż raz w roku. Trzeba pamiętać, aby w umowie określić okres rozliczeniowy (przedział czasowy), w jakim strony będą się rozliczać. Na wystawionej fakturze powinna znaleźć się informacja o tym, jakiego okresu rozliczeniowego dotyczy. Okres rozliczeniowy nie powinien przekraczać 12 miesięcy.

Przykład

Janina Kowalska prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzątaniu. Podpisała umowę z kontrahentem na sprzątanie biura. W umowie określono, że usługa jest rozliczana w okresach comiesięcznych, zaś za dany miesiąc rozliczeniowy zapłata za usługę następuje do 10. dnia następnego miesiąca. W takim przypadku przychód powstaje na ostatni dzień danego miesiąca.

Kiedy przychód powstaje w momencie zapłaty

W przypadku przychodów związanych z otrzymanymi karami umownymi i odszkodowaniami, odsetkami za zwłokę, refundacjami, zwrotem kosztów sądowych (uprzednio zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów), a także odsetkami od środków na rachunku bankowym prowadzonym w związku z wykonywaną działalnością, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Może to być:

• moment faktycznego otrzymania gotówki
• moment wpływu środków pieniężnych na rachunek bankowy
• data otrzymania przekazu pocztowego.

Przykład

Na wyciągu rachunku bankowego firmy Jana Kowalskiego z datą 31 stycznia 2022 roku została wykazana operacja polegająca na dokonaniu przez bank prowadzący rachunek kapitalizacji odsetek od środków zgromadzonych na tym rachunku. Datą powstania przychodu z tytułu otrzymanych (zaksięgowane na koncie) odsetek jest 31 stycznia 2022 roku.

Koszty uzyskania przychodów z działalności gospodarczej

Pojęcie kosztów uzyskania przychodów jest kluczowe dla podatników stosujących podatek liniowy.

Przepisy nie wskazują konkretnie, co może stanowić koszt uzyskania przychodu. Kluczowy jest cel, w jakim przedsiębiorca ponosi wydatki – koszty uzyskania przychodów to wydatki, które:

• zostały poniesione w celu:

  • osiągnięcia przychodów, na przykład poprzez nabycie towarów, materiałów biurowych, wyposażenia – wszystkiego, co bezpośrednio bądź pośrednio ma doprowadzić do osiągnięcia przychodu
  • zachowania źródła przychodów, czyli na przykład wydatki na organizację spotkań z kontrahentami
  • zabezpieczenia źródła przychodów, czyli na przykład wydatki na polisy ubezpieczeniowe
• zostały faktycznie poniesione (nie ma znaczenia faktyczne zapłacenie, ale poniesienie kosztu, czyli wystawienie faktury, ujęcie w księgach)
• zostały poniesione przez podatnika (a nie przez inną osobę)
• nie zostały wymienione w katalogu wydatków, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów (pełen katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów znajdziesz w art. 23 ustawy o PIT).

Strata z działalności gospodarczej

Jeżeli suma twoich przychodów z działalności gospodarczej w danym roku kalendarzowym, jest niższa niż suma kosztów uzyskania przychodów, ponosisz stratę z działalności gospodarczej.

W takim przypadku masz prawo rozliczyć stratę z dochodami z działalności gospodarczej osiągniętymi w latach następnych. Możesz wybrać jedno z dwóch rozwiązań:

• obniżyć dochód z działalności gospodarczej osiągnięty w jednym roku z pięciu lat podatkowych następujących po poniesieniu strat; kwota obniżenia w którymkolwiek roku nie może przekroczyć 50% wysokości straty
• obniżyć jednorazowo dochody uzyskane z działalności gospodarczej w jednym roku z pięciu lat podatkowych następujących po poniesieniu straty o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 (nieodliczoną kwotę straty możesz rozliczyć w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek roku nie może przekroczyć 50% wysokości straty).

Przeczytaj, jak rozliczyć stratę podatkową.

Ulgi przy podatku linowym

Wybierając opodatkowanie według stawki liniowej musisz pamiętać, że będziesz mieć o wiele mniejsze możliwości korzystania z ulg podatkowych w porównaniu do opodatkowania według zasad ogólnych.

Po wybraniu opodatkowania według stawki liniowej nie skorzystasz między innymi: z ulgi na dziecko, ulgi internetowej, darowizn przekazanych na cele krwiodawstwa czy ulgi rehabilitacyjnej.

Wybierając opodatkowanie według stawki liniowej, masz prawo skorzystać z:

• ulgi badawczo-rozwojowej
• ulgi IP BOX
• ulgi termomodernizacyjnej
• ulgi na zatrudnienie innowacyjnych pracowników
• ulgi na prototyp
• ulgi na robotyzację
• ulgi na ekspansję/ rozwój
• ulgi na konsolidację
• ulgi na nabycie terminala płatniczego
• odliczenia na rzecz działalności sportowej, kulturalnej, wspierającej szkolnictwo wyższe i naukę
• odliczenia od dochodu składek na ubezpieczenie społeczne
• odliczenia wpłat na Indywidualne Konto Zabezpieczenia Emerytalnego
• odliczenia darowizn przekazanych na cele kształcenia zawodowego publicznym szkołom prowadzącym kształcenie zawodowe, z tym że odliczenie wynosi wyłącznie 6% dochodu.

Przeczytaj:

• z jakich ulg mogą skorzystać firmy, które wdrażają innowacje
• jakie ulgi wspierają ekspansję i rozwój firm.

Składki płacone do ZUS

Składki na ubezpieczenia przedsiębiorcy

Prowadząc działalność gospodarczą opodatkowaną liniowo, masz prawo uwzględnić w rozliczeniu podatkowym, składki które płacisz w ramach swojego ubezpieczenia na:

• ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe)
• Fundusz Pracy
• Fundusz Solidarnościowy.

W przypadku opodatkowania według stawki liniowej, składki na ubezpieczenie zdrowotne podlegają odliczeniu od dochodu lub zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów.

Limit odliczenia w 2023 roku wynosi 10 200 zł.

Składki na ubezpieczenia społeczne możesz uwzględnić w rozliczeniu podatkowym na dwa sposoby:

• odliczając od dochodu uzyskanego w danym roku albo
• zaliczając zapłacone składki w koszty uzyskania przychodów.

Składki na ubezpieczenia społeczne możesz odliczyć od dochodu tylko wtedy, gdy nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów albo nie zostały ci zwrócone w jakiejkolwiek formie.

Drugą ważną zasadą przy odliczaniu składek na ubezpieczenia społeczne jest to, że możesz je odliczyć od dochodu albo zaliczyć w koszty w miesiącu, w którym zostały zapłacone.

Składki na Fundusz Pracy oraz składki na Fundusz Solidarnościowy w rozliczeniu podatkowym zaliczasz do kosztów uzyskania przychodów.

Przeczytaj:

• jakie składki ZUS opłaca przedsiębiorca
• jakie są zasady rozliczania składki zdrowotnej.

Składki na ubezpieczenia pracowników

Jeżeli zatrudniasz pracowników musisz opłacać z własnych środków, z tytułu ich wynagrodzeń:

• składki na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe)
• składki na Fundusz Pracy
• składki na Fundusz Solidarnościowy
• składki na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Opłacone za pracowników składki na ubezpieczenia społeczne i fundusze pozaubezpieczeniowe (Fundusz Pracy, Solidarnościowy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych) stanowią koszty uzyskania przychodów - wydatki poniesione na sfinansowanie tych składek uwzględnisz w kosztach uzyskania przychodów.

Jak płacić podatek liniowy

Wybierając opodatkowanie według stawki liniowej, w ciągu roku masz obowiązek obliczać i wpłacać zaliczki na podatek dochodowy.

Zaliczka na podatek dochodowy stanowi podatek dochodowy od dochodu osiągniętego przez podatnika w trakcie roku. Zaliczki za poszczególne miesiące łącznie składają się na podatek należny w danym roku.

Kto nie musi płacić zaliczek

Podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej mogą nie wpłacać zaliczki na podatek dochodowy z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, jeżeli podatek należny od dochodu osiągniętego od początku roku pomniejszony o sumę zaliczek wpłaconych od początku roku, nie przekracza 1000 zł.

Jeżeli podatek należny od dochodu osiągniętego od początku roku pomniejszony o sumę zaliczek wpłaconych od początku roku przekracza 1000 zł, wpłacie podlega różnica pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku a sumą zaliczek wpłaconych od początku roku.

Jak ustalić wysokość zaliczki na podatek dochodowy

• Od kwoty przychodu (od początku roku) odejmij koszty poniesione przez ten czas. W ten sposób otrzymasz kwotę dochodu.
• Następnie od uzyskanej kwoty odejmij odliczenie ewentualnej straty stratę z lat ubiegłych oraz sumę zapłaconych składek na ubezpieczenia społeczne. Otrzymany dochód zaokrąglij do pełnych złotych.
• Pomnóż podstawę opodatkowania przez 19% stawkę podatku. Otrzymasz kwotę podatku.
• Od kwoty podatku należnego od początku roku odejmij sumę należnych zaliczek za poprzednie miesiące. Uzyskasz tym samym kwotę należnej zaliczki za dany miesiąc/ kwartał.
• Zaliczkę należną za dany miesiąc/ kwartał zaokrąglij do pełnych złotych. Uzyskasz kwotę, którą należy wpłacić do urzędu skarbowego.

Ważne! W przypadku opodatkowania według stawki liniowej nie obowiązuje kwota wolna od podatku – nie możesz jej uwzględnić obliczając zaliczkę.

Terminy wpłat zaliczek na podatek dochodowy

Zaliczki na podatek dochodowy płacisz co miesiąc, w terminie do 20. dnia po upływie miesiąca.

Mali podatnicy i podatnicy rozpoczynający prowadzenie działalności gospodarczej mogą wpłacać zaliczkę na podatek dochodowy kwartalnie.

W tym przypadku obowiązek zapłaty zaliczek na podatek dochodowy powstaje po zakończeniu każdego kwartału roku kalendarzowego, a zaliczkę trzeba wpłacić w terminie do 20. dnia po upływie kwartału roku kalendarzowego.

Mały podatnik – podatnik którego przychody ze sprzedaży wraz z podatkiem VAT nie przekroczyły w poprzednim roku podatkowym 2 mln euro. Przeliczenia kwoty tego limitu na złote dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP na pierwszy dzień roboczy października, i zaokrągla do 1.000 zł.

Podatnik rozpoczynający prowadzenie działalności gospodarczej – podatnik, który w roku rozpoczęcia tej działalności, a także w okresie dwóch lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok jej rozpoczęcia, nie prowadził działalność gospodarczą samodzielnie lub jako wspólnik spółki niebędącej osobą prawną lub działalności takiej nie prowadził małżonek tej osoby, jeżeli między małżonkami istniała w tym czasie wspólność majątkowa.

Ważne! Podatnik musi zgłosić wybór kwartalnej formy wpłacania zaliczek w zeznaniu rocznym za rok, w którym stosował kwartalne zaliczki.

Zaliczki na podatek dochodowy musisz wpłacać bezgotówkowo, na indywidualny rachunek podatkowy.

Przeczytaj więcej o indywidualnym rachunku podatkowym.

Zaliczki uproszczone

Podatnicy, którzy w poprzednich latach rozliczali PIT według stawki liniowej, mogą płacić uproszczone zaliczki na podatek dochodowy. Wybór tej formy podatnik zgłasza w zeznaniu rocznym za rok, w którym stosował uproszczone zaliczki.

Podatnicy, którzy wybrali metodę uproszczoną, opłacają zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 1/12 kwoty podatku ustalonego według 19% stawki wynikającej z zeznania rocznego:

• złożonego w roku poprzedzającym dany rok podatkowy
• złożonego w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o 2 lata, jeśli w roku poprzedzającym dany rok podatkowy nie wykazali dochodu z działalności gospodarczej albo wykazali dochód w wysokości nieprzekraczającej kwoty 30 000 zł.

Obliczając wartość zaliczki uproszczonej w przypadku opodatkowania podatkiem liniowym, ustalamy podatek od podstawy opodatkowania wynikający z zeznania według 19% stawki podatkowej i dzielimy przez 12.

Wynik stanowi zaliczkę miesięczną w przypadku opodatkowania podatkiem liniowym.

Przykład

Pan Jan w 2019 r. złożył zeznanie PIT-36 za rok 2018, w którym podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych (złożył PIT-36). W 2020 roku Pan Jan podjął decyzję o opodatkowaniu podatkiem liniowym. Jednocześnie Pan Jan podjął decyzję o uiszczaniu uproszczonych zaliczek. W celu ustalenia uproszczonych zaliczek za rok 2020 Pan Jan musi wziąć kwotę dochodu z działalności gospodarczej wykazaną w zeznaniu PIT-36 za rok 2018 i określić na podstawie 19% stawki należny podatek. Ustalony podatek należy podzielić przez 12. Otrzymana wartość stanowi wartość miesięcznej uproszczonej zaliczki w 2020 roku.

Zaliczek uproszczonych nie mogą wybrać podatnicy, którzy rozpoczęli działalność gospodarczą w tym bądź w poprzednim roku.

Jak złożyć zeznanie roczne PIT-36L

Podatnicy, którzy osiągają przychody z działalności gospodarczej i rozliczają się według stawki liniowej, składają do urzędu skarbowego, który jest właściwy według miejsca zamieszkania, zeznanie na formularzu PIT-36L.

Zeznanie trzeba złożyć do 30 kwietnia po roku podatkowym, którego dotyczy. Zeznanie można składać od 15 lutego. Zeznania złożone przed tym terminem będą traktowane jako zeznania złożone 15 lutego.

Przeczytaj, jak złożyć PIT-36L.

Jeżeli prowadzisz działalność gospodarczą opodatkowaną według stawki liniowej i jednocześnie osiągasz przychody z umowy o pracę, umowy zlecenia czy umowy o dzieło, musisz obok PIT-36L złożyć również zeznanie PIT-37.

Pamiętaj! Podatnicy opodatkowani stawką liniową nie mają dostępu do zeznań generowanych automatycznie na platformie e-PIT – swoje zeznania przygotowują samodzielnie.

Ewidencje przy podatku liniowym

Jako podatnik rozliczający się podatkiem liniowym musisz w ciągu roku podatkowego:

• ewidencjonować wszelkie zdarzenia gospodarcze (na przykład zakupy i sprzedaż) w podatkowej księdze przychodów i rozchodów (PKPiR)
• prowadzić ewidencję środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
• prowadzić indywidualne (imienne) karty przychodów pracowników
• sporządzać spis z natury w określonych terminach.

Jeśli przychody za poprzedni rok podatkowy wyniosły co najmniej równowartość 2 mln euro, musisz przejść na tak zwaną pełną księgowość – księgi rachunkowe.

Przeczytaj więcej o podatkowej księdze przychodów i rozchodów.